Ad Carolum Deodatum ruri commorantem,
Qui cum Idibus Decemb. fcripfiffet, et fua carmina excufari poftulaffet fi folito minus effent bona, quod inter lautitias quibus erat ab amicis exceptus, haud fatis felicem operam Mufis dare fe poffe affirmabat, hoc habuit refponfum.
M'T
ITTO tibi fanam non pleno ventre falutem, Qua tu diftento fortè carere potes. At tua quid noftram prolectat Musa camœnam, Nec finit optatas poffe fequi tenebras? Carmine fcire velis quàm te redamemque colamque, Crede mihi vix hoc carmine fcire queas. Nam neque nofter amor modulis includitur arctis, Nec venit ad claudos integer ipfe pedes. Quàm bene folennes epulas, hilaremque Decembrim, Feftaque cœlifugam quæ coluere Deum, Deliciafque refers, hyberni gaudia ruris,
Haustaque per lepidos Gallica musta focos! Quid quereris refugam vino dapibusque poesin? Carmen amat Bacchum, carmina Bacchus amat. Nec puduit Phoebum virides geftasse corymbos, Atque hederam lauro præpofuisse suæ. Sæpius Aoniis clamavit collibus Euœ
15
Mista Thyoneo turba novena choro. Nafo Corallæis mala carmina misit ab agris: Non illic epulæ, non fata vitis erat.
Quid nifi vina, rosasque racemiferumque Lyæum Cantavit brevibus Teia Mufa modis? Pindaricofque inflat numeros Teumefius Euan, Et redolet fumptum pagina quæque merum; Dum gravis everfo currus crepat axe fupinus,
Et volat Eleo pulvere fufcus eques. Quadrimoque madens Lyricen Romanus Iaccho Dulce canit Glyceran, flavicomamque Chloen. Jam quoque lauta tibi generofo mensa paratu Mentis alit vires, ingeniumque fovet. Maffica fœcundam defpumant pocula venam, Fundis et ex ipfo condita metra cado. Addimus his artes, fufumque per intima Phœbum Corda, favent uni Bacchus, Apollo, Ceres. Scilicet haud mirum tam dulcia carmina per te Numine compofito tres peperiffe Deos. Nunc quoque Thressa tibi cælato barbitos auro Infonat argutâ molliter icta manu; Auditurque chelys fufpenfa tapetia circum,
35
Virgineos tremulâ quæ regat arte pedes. Illa tuas faltem teneant spectacula Mufas,
Et revocent, quantum crapula pellit iners. Crede mihi dum pfallit ebur, comitataque plectrum Implet odoratos fefta chorea tholos,
Irruet in totos lapfa Thalia finus.
Y
Percipies tacitum per pectora ferpere Phoebum, 45 Quale repentinus permeat offa calor, Perque puellares oculos digitumque fonantem
50
Namque Elegia levis multorum cura Deorum eft, Et vocat ad numeros quemlibet illa fuos; Liber adeft elegis, Eratoque, Ceresque, Venusque, Et cum purpureâ matre tenellus Amor. Talibus inde licent convivia larga poetis,
Sæpius et veteri commaduiffe mero.
At qui bella refert, et adulto sub Jove cœlum, Heroafque pios, femideofque duces,
Et nunc fancta canit superum confulta deorum, Nunc latrata fero regna profunda cane, Ille quidem parcè Samii pro more magistri Vivat, et innocuos præbeat herba cibos; Stet prope fagineo pellucida lympha catillo, Sobriaque è puro pocula fonte bibat. Additur huic scelerisque vacans, et casta juventus, Et rigidi mores, et fine labe manus. Qualis vefte nitens facrâ, et luftralibus undis Surgis ad infenfos augur iture Deos. Hoc ritu vixiffe ferunt poft rapta fagacem Lumina Tirefian, Ogygiumque Linon, Et lare devoto profugum Calchanta, fenemque Orpheon edomitis fola per antra feris; Sic dapis exiguus, fic rivi potor Homerus Dulichium vexit per freta longa virum, Et per monftrificam Perfeiæ Phœbados aulam, Et vada fœmineis infidiofa fonis,
Perque tuas rex ime domos, ubi fanguine nigro 75 Dicitur umbrarum detinuiffe
greges.
Diis etenim facer eft vates, divûmque facerdos, Spirat et occultum pectus, et ora Jovem. At tu fiquid agam fcitabere (fi modò faltem Effe putas tanti noscere fiquid agam) Paciferum canimus cœlefti femine regem, Fauftaque facratis fæcula pacta libris, Vagitumque Dei, et stabulantem paupere tecto Qui fuprema fuo cum patre regna colit, Stelliparumque polum, modulantesque æthere turmas, Et fubitò elifos ad fua fana Deos.
86
Dona quidem dedimus Christi natalibus illa,
Illa fub auroram lux mihi prima tulit. Te quoque prefssa manent patriis meditata cicutis, Tu mihi, cui recitem, judicis inftar eris. ELEGIA SEPTIMA, Anno AEtatis 19.
go
Ondum blanda tuas leges Amathusia nôram, Et Paphio vacuum pecus ab igne fuit. Sæpe cupidineas, puerilia tela, fagittas,
N°
Atque tuum fprevi maxime numen Amor. Tu puer imbelles dixi transfige columbas, Conveniunt tenero mollia bella duci. Aut de pofferibus tumidos age, parve, triumphos, Hæc funt militiæ digna trophæa tuæ.
10
In genus humanum quid inania dirigis arma? Non valet in fortes ista pharetra viros. Non tulit hoc Cyprius, (neque enim Deus ullus ad iras Promptior) et duplici jam ferus igne calet.
Y 2
Ver erat, et fummæ radians per culmina villæ Attulerat primam lux tibi Maie diem:
At mihi adhuc refugam quærebant lumina noctem, 15 Nec matutinum fuftinuere jubar. Aftat Amor lecto, pictis Amor impiger alis, Prodidit aftantem mota pharetra Deum: Prodidit et facies, et dulce minantis ocelli,
Et quicquid puero dignum et Amore fuit. Talis in æterno juvenis Sigeius Olympo Mifcet amatori pocula plena Jovi;
Aut qui formofas pellexit ad ofcula nymphas Thiodamantæus Naiade raptus Hylas. Addideratque iras, fed et has decuisse putares, Addideratque truces, nec fine felle minas. Et mifer exemplo fapuiffes tutiùs, inquit,
Nunc mea quid poffit dextera teftis eris. Inter et expertos vires numerabere noftras,
Et faciam vero per tua damna fidem. Ipfe ego fi nefcis ftrato Pythone fuperbum Edomui Phœbum, ceffit et ille mihi; Et quoties meminit Peneidos, ipfe fatetur Certiùs et graviùs tela nocere mea. Me nequit adductum curvare peritiùs arcum, Qui poft terga folet vincere Parthus Cydoniufque mihi cedit venator, et ille Infcius uxori qui necis author erat. Eft etiam nobis ingens quoque victus Orion, Herculeæque manus, Herculeufque comes.
eques:
« 上一頁繼續 » |