Nos quoque lucus habet vicinâ confitus ulmo,
Atque fuburbani nobilis umbra loci.
Sæpius hic blandas fpirantia fidera flammas
Virgineos videas præteriiffe choros.
Ah quoties dignæ ftupui miracula formæ
Quæ poffit fenium vel reparare Jovis!
Ah quoties vidi fuperantia lumina gemmas,

Atque faces quotquot volvit uterque polus;
Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant,
Quæque fluit
puro nectare tincta via,
Et decus eximium frontis, tremulofque capillos,
Aurea quæ fallax retia tendit Amor;
Pellacesque genas, ad quos hyacinthina fordet
Burpura, et ipfe tui floris, Adoni, rubor!
Cedite laudatæ toties Heroides olim,

Et quæcunque vagum cepit amica Jovem.
Cedite Achæmeniæ turritâ fronte puellæ,

Et quot Sufa colunt, Memnoniamque Ninon. Vos etiam Danaæ fafces fubmittite Nymphæ,

Et vos Iliacæ, Romuleæque nurus.

Nec Pompeianas Terpëia Mufa columnas
Jacket, et Aufoniis plena theatra ftolis.

50

55

бо

65

70

Gloria Virginibus debetur prima Britannis,

Extera fat tibi fit fœmina poffe fequi.

Tuque urbs Dardaniis Londinum ftructa colonis
Turrigerum latè confpicienda caput,

Tu nimium felix intra tua moenia claudis
Quicquid formofi pendulus orbis habet.

75

Non tibi tot cœlo fcintillant aftra fereno
Endymioneæ turba ministra deæ,

Quot tibi confpicua formáque auróque puellæ
Per medias radiant turba videnda vias.
Creditur huc geminis venisse invecta columbis
Alma pharetrigero milite cincta Venus,
Huic Cnidon, et riguas Simoentis flumine valles,
Huic Paphon, et roseam post habitura Cypron.
Aft ego, dum pueri finit indulgentia cæci,
Monia quàm fubitò linquere fausta paro;
Et vitare procul malefidæ infamia Circes
Atria, divini Molyos ufus ope.
Stat quoque juncofas Cami remeare paludes,
Atque iterum raucæ murmur adire Scholæ.
Interea fidi parvum cape munus amici,
Paucaque in alternos verba coacta modos.

ELEGIA SECUNDA, Anno AEtatis 17. In obitum Praeconis Academici Cantabrigienfis.

TE, qui confpicuus baculo fulgente folebas

Palladium toties ore ciere gregem,
Ultima præconum præconem te quoque fæva
Mors rapit, officio nec favet ipfa fuo.
Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis
Sub quibus accipimus delituiffe Jovem,
O dignus tamen Hæmonio juvenescere fucco,
Dignus in AEfonios vivere poffe dies,

5

Dignus quem Stygiis medicâ revocaret ab undis

Arte Coronides, fæpe rogante dea. Tu fi juffus eras acies accire togatas,

Et celer à Phœbo nuntius ire tuo,

Talis in Iliacâ ftabat Cyllenius aula

Alipes, æthereâ missus ab arce Patris.
Talis et Eurybates ante ora furentis Achillei
Rettulit Atridæ jussa severa ducis.
Magna fepulchrorum regina, fatelles Averni
Sæva nimis Mufis, Palladi fæva nimis,
Quin illos rapias qui pondus inutile terræ,
Turba quidem eft telis ifta petenda tuis.
Veftibus hunc igitur pullis Academia luge,

Et madeant lachrymis nigra feretra tuis.
Fundat et ipfa modos querebunda Elegëia triftes,
Perfonet et totis nænia mofta fcholis.

10

ELEGIA TERTIA, Anno AEtatis 17.

In obitum * Praefulis Wintonienfis.

15

20

æftus eram, et tacitus nullo comitante fedebam,

Mcc Hærebantque animo tristia plura meo,

Protinus en fubiit funestæ cladis imago

Fecit in Angliaco quam Libitina folo;

6

Dum procerum ingressa est splendentes marmore turres
Dira fepulchrali mors metuenda face;
Pulfavitque auro gravidos et jaspide muros,
Nec metuit fatrapum fternere falce greges.

X 2

* Lancelot Andrews, who died Sept. 21. 1626.

Tunc

Tunc memini clarique ducis, fratrifque verendi
Intempeftivis offa cremata rogis:

Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos,
Flevit et amiffos Belgia tota duces.
At te præcipuè luxi dignissime Præful,
Wintoniæque olim gloria magna tuæ;
Delicui fletu, et trifti fic ore querebar,

Mors fera Tatareo diva fecunda Jovi,
Nonne fatis quod fylva tuas perfentiat iras,
Et quod in herbofos jus tibi detur agros,
Quodque afflata tuo marcefcant lilia tabo,

Et crocus, et pulchræ Cypridi facra rofa,
Nec finis ut femper fluvio contermina quercus
Miretur lapfus prætereuntis aquæ?

Et tibi fuccumbit liquido quæ plurima cœlo
Evehitur pennis quamlibet augur avis,
quæ mille nigris errant animalia sylvis,
Et quod alunt mutum Proteos antra pecus.
Invida, tanti tibi cum fit conceffa poteftas;

Et

Quid juvat humanâ tingere cæde manus?
Nobileque in pectus certas acuiffe fagittas,
Semideamque animam fede fugâsse fuâ?
Talia dum lacrymans alto fub pectore volvo,
Rofcidus occiduis Hesperus exit aquis,
Et Tarteffiaco fubmerferat æquore currum
Phœbus, ab eöo littore menfus iter.

10

15

20

25

30

Ncc mora, membra cavo posui refovenda cubili, 35 Condiderant oculos noxque foporque meos:

Cum

Cum mihi vifus eram lato spatiarier agro,
Heu nequit ingenium vifa referre meum
Illic puniceâ radiabant omnia luce,

Ut matutino cum juga sole rubent.

Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles,
Veftitu nituit multicolore folum.

40

Non dea tam variis ornavit floribus hortos

Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi.

Flumina vernantes lambunt argentea campos,

45

Ditior Hefperio flavet arena Tago.

Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni,
Aura fub innumeris humida nata rosis,

Talis in extremis terræ Gangetidis oris

Luceferi regis fingitur esse domus.

50

Ipfe racimiferis dum denfas vitibus umbras
Et pellucentes miror ubique locos,

Quisque novum amplexu comitem cantuque falutat,

Hofque aliquis placido mifit ab ore fonos; Nate veni, et patrii felix cape gaudia regni, Semper ab hinc duro, nate, labore vaca.