ODOR LUCRI.

PAULINA ad turrim qua semita ducit ab æde,
Nomen de Thamisi flumine vicus habet.
Nequaquam violis conspergitur ille rosisque,
Ne'um olet, ut pictus floribus hortus olet.
Nec thus, nec nardum, nec aroma aut cinnama ven-

dit,

Aut felix quicquid mittit odoris Arabs,

Caseus ast illic, quem Cestria pressit, abundat
Multus; et id sentis olfaciendo procul.

Millia lychnorum pendent ex ordine multa;
Inque cadis sapo, pix, oleumque jacent.
Innumeræ haleces doliis cumulantur in amplis,
Et salsamenti conditur omne genus.

Cæpe manu est majus, pætumque, oh nausea turpis !
Hinc longe emunctæ, Cottile, naris abi.

Quæ te adeo offendunt, Thamisini sunt ea vici
Divitiæ; et cessat lucrum, ubi cessat odor.

DECOR INEMPTUS.

FOEMINA munditiis simplex, cultuque pudica est,
Quam tremulam a tremula religione vocant :
Illa, nihil sæcli sapiens, nec crispat ad aures ·
Crinem, nec collum nudat ad usque sinus.
Quam natura dedit, forma contenta, satisque
Pulchra, adjumenti nil aliunde petit.
Tota placens, et tota decens, et tota venusta,
Auget quas celat, quasque revelat opes.
Huic formam invideat, quæ formam accersit ab arte,
Et pars exigua est ipsa puella suî

Quæ, male dedignans nativis dotibus uti,

Ornatum, sese quo dehonestet, emit.

Et simul agnoscat, veneres quando invidet istas,
Quodcunque est simplex, illud et esse decens.

LIMAX.

FRONDIBUS et pomis herbisque tenaciter hæret

L

Limax, et secum portat ubique domum.
Tutus in hac sese occultat, si quando periclum
Imminet, aut subitæ decidit imber aquæ.
Cornua vel leviter tangas, se protinus in se
Colligit, in proprios contrahiturque lares.
Secum habitat, quacunque habitat; sibi tota sup.
pellex;"

Solæ, quas adamat, quasque requirit, opes.
Secum potat, edit, dormit; sibi in ædibus isdem
Conviva et comes est, hospes et hospitium.
Limacem, quacunque siet, quacunque moretur,
(Si quis eum quærat) dixeris esse domi.

ΠΑΝΤΑ ΓΕΛΩΣ.

HEROUM quo fama abiit! vulgataque quondam Antiquis ubi sunt nomina in historiis!

Heu! quanta humanis insunt ludibria rebus !

Gloria, cum tantum gloria, quam nihili est!

220

ΠΑΝΤΑ ΓΕΛΩΣ.

Pompeium quis conjiceret nunc esse Molossum !
Cæsara quis lanii crederet esse canem!
At sunt; rivales at sunt: certaminis (aut os
Aut offam carnis projice) testis eris.

Scipio, fulmen adhuc belli, tauro involat acer,
Et validos lacerat dente tenace toros.

Quod defensor erat Trojæ, defensor et horti est ;
Et canis est Hector, quod fuit Hector homo.
Qui præter reliquos sævus sitiensque cruoris,
Ille, nec immerito, dicitur ille Nero.
Ut coriis fures unctis absterreat, ille
Latratu multo perpete nocte furit.
En quo processit verborum injuria! Brutus
Expellit porcos, et Cato servat oves.

At neque servatur major reverentia divis,
At
neque cœlitibus nomina sancta magis :
Juno, Diana, Venus, quondam celebrata poëtis

Numina, jam nuribus sunt gremialis Amor :
Curribus ad varios cœtus hinc inde feruntur ;

Seu fors templa magis, sive theatra juvent. Si foret in terris Democritus, hanc quoque justam Materiem risus dixerit esse sui.

-SI PROPIUS STES,

TE CAPIET MINUS.

LONDINI ad pontem prono cum labimur amne,
Quam tua dat turris dulce, Maria, melos !
Ut servat justum quævis campana tenorem !
Pulsata ut variis contremit aura sonis!

Nec mora, nec requies; ripas concentibus implet,
Alternans hilares ingeminansque vices.
Quo magis abscedis, tentat numerosior aurem
Musica; lætantur corda, salitque jecur.
Talis ab harmonia surgit distante voluptas;
Sin turrim introëas, omnia clangor erit.

VULGUS NON RECTUM VIDET,

SI discum Solis Lunæ interceperit orbis,

(Quod rarum non est dicere phænomenon) Vitra statim infuscant alter speculator et alter, Nec possunt prorsus dissimulare metum.