Statque moræ patiens, humeris nec pondera sentit.
Sic ubi Tartareum Regem Rhodopeïus Orpheus
Threiciis studuit fidibus mulcere, laboris
Immemor, Æolides stupuit modulamina plectri,
Nec sensit funesti onera incumbentia saxi.
Sæpe interventus rhedæ crepitantis, ab illo
Vicorum, aut illo, stipantem hinc inde catervam
Dividit ; at rursus coëunt, ubi transiit illa,
Ut coëunt rursus, puppis quas dividit, undæ.
Canticulæ interea narraverat argumentum
Altera Sirenum, infidi perjuria nautæ,

Deceptamque dolo nympham; tum flebile carmen
Flebilibus movit numeris, quos altera versu
Alterno excepit: patulis stant rictibus omnes :
Dextram ille acclinat, lævam ille attentius aurem,
Promissum carmen captare paratus hiatu.

Longa referre mora est, animum qua vicerit arte
Virgineum juvenis. Jam poscunt undique chartas
Protensæ em torum dextræ, quas illa vel illa
Distribuit, cantatque simul : neque ferreus iste
Est usquam auditor, dulcis cui lene camæna
Non adhibet tormentum, et furtivum elicit assem.
Stat medios inter baculoque innititur Irus ;
Nec tamen hic loculo parcit, sed prodigus æris
Emptor adest, solvit pretium, carmenque requirit,
Fors juxta adstabat vetula iracundior æquo ;

Quæ loculo ex imo invitum, longumque latentem
Depromens vix tandem obolum, Cedo, fœmina, char-

tam,

AD GULIELMUM HOGARTH.

163

Inquit; ut æternum monumentum in pariete figam, Cum laribus mansurum ipsis, quam credula nymphis Pectora sint; fraudis quam plena, et perfida nautis.

AD

GULIELMUM HOGARTH,

ΠΑΡΑΙΝΕΤΙΚΟΝ.

QUI mores hominum improbos, ineptos,

Incidis, nec ineleganter, æri,

Derisor lepidus, sed et severus,

Corrector gravis, at nec invenustus ;
Seu pingis meretricios amores,
Et scenas miseræ vicesque vitæ ;
Ut tentat pretio rudem puellam
Corruptrix anus, impudens, obesa ;
Ut se vix reprimit libidinosus
Scortator, veneri paratus omni :

164 PLUS SCIRE OPORTET, QUAM LOQUI,

Seu describere vis facete censor,
Bacchanalia sern protrahentes

Ad confinia crastina diei,

Fractos cum cyathis tubos, matellam
Non plenam modo sed su erfluentem,
Et fortem validumque combibonem
Lætantem super amphora repleta ;
Jucundissimus omnium fereris,
Nullique artificum secundus, ætas
Quos præsens dedit, aut dabit futura.
Macte O, eja age, macte sis amicus.
Virtuti viliique quod notâris,
Pergas pingere, et exhibere coram.
Censura utilior tua æquiorque
Omni vel satirarum acerbitate,

Omni vel rigidissimo cachinno.

PLUS SCIRE OPORTET, QUAM LOQUI.

QUE gravitas oculis ! et quæ constantia fronti !
Sobrius ut toto pectore bubo sapit!
Ales Pythagora dignus, dignusque Minerva !
Sermonis parcus, consiliique tenax!

Oh habitel tecum, bubo, et sit pectore in isto,
Quicquid habes: quoties effluet, cmen erit.

NON ES QUOD SIMULAS.

ANTE focum nutatque et lumina claudit herilem,
Et stupida, et vultu seria, felis anus :
Nil ea lascivi saltus meminisse videtur;

Lusus, si spectes, nil juvenilis habet;

Sed grave, sed prudens quamvis, castumque tuetur, Caudam, cum tempus fert, agilare potest.

OCEANUS PREDATOR ET RESTITUTOR

ABLUIT Oceanus terras hinc inde jacentes;
Excavat et ripas, subtus edendo, salum.
At neque contrahitur tellus subducta rapinis,
At neque fit furtis auctior unda suis.
Nam parte ex alia desertam extendit arenam
Littus, et e mediis insula crescit aquis.
Nil prodest lucrum, cui damna æqualia: fines
Oceanus mutat, sed superare nequit.

PARENTIS SOLICITUDO.

PLUMASQUE, et pilos, et muscum hinc colligit il

linc,

Fætibus ut nidum sedula sternat avis :
Quos ubi surreptos cavea suspendit arator,
Hic quoque captivos provida mater alit.
Si muscam, si vermem affert, vel forte cicadam,
Totus hiat nidus, conqueriturque famem.
Infelix in utroque parens ! labor est peperisse,
Et labor est pullos non peperisse sibi.

MANUALE TYPOGRAPHIA

OMNI ANTIQUIUS,

NULLI USPIAM LIBRORUM INSERTUM CATALOGO.

EXIGUUS liber est, muliebri creber in usu,

Per se qui dici Bibliotheca potest.
Copia verborum non est, sed copia rerum ;
Copia (quod nemo deneget) utilior.