ALEXANDER ET XERXES.

FLET Macedo, sibi totum ubi debellaverat orbem,
Indignans armis nil superesse suis :

Flet Xerxes, quod nemo suis de millibus, ætas
Proxima cum veniet, nemo superstes erit.
Nolo tuas, Macedo, lacrymas: ego laudo dolorem
Humanum; et tecum, Persa, dolere volo.

VICTORIA FORENSIS.

CAIO cum Titio lis et vexatio longa

Sunt de vicini proprietate soli.

Protinus ingentes animos in jurgia sumunt
Utraque vincendi pars studiosa nimis.

Lis tumet in schedulas, et jam verbosior, et jam :
Nec verbum quodvis asse minoris emunt.
Prætereunt menses, et terminus alter et alter;
Quisque novos sumptus, alter et alter, habent.
Ille querens, hic respondens pendente vocatur
Lite; sed, ad finem litis, uterque querens.

CERTAMEN MUSICUM.

OCTO trans Thamisin campanis Diva Maria,
Cis Thamisin bis sex Diva Brigetta sonat.
Hæc tenues urget modulos properantius ædes,
Alternat grandes lentius illa modos.

Nec quis in alterutro distinguat littore judex,
An magis hæc aurem captet, an illa magis.
Tantæ est harmoniæ contentio musica; turris
Altera cum numeros, altera pondus habet.

PYRAMIS.

PYRAMIDUM sumptus, ad cœlum et sidera ducti,
Quid dignum tanta mole, quid intus habent ?
Ah! nihil intus habent, nisi nigrum informe cadaver,
Durata in saxum est cui medicata caro.
Ergone porrigitur monumentum in jugera tota !
Ergo tot annorum, tot manuumque labor !
Integra sit morum tibi vita; hæc pyramis esto:
Et poterunt tumulo sex satis esse pedes.

STRADE PHILOMELA.

PASTOREM audivit calamis Philomela canentem,
Et voluit tenues ipsa referre modos;
Ipsa retentavit numeros, didicitque retentans
Argutum fida reddere voce melos.

Pastor inassuetus rivalem ferre, misellam

Grandius ad carmen provocat, urget avem.
Tuque etiam in modulos surgis, Philomela; sed impar
Viribus, heu impar, exanimisque cadis.

Durum certamen! tristis victoria! cantum
Maluerit pastor non superâsse tuum.

THESTYLIS COQUA.

ALLIA, serpyllum, rutamque et sectile porrum

Thestylis, et panis frustula dura coquit. Jusculaque ut gustu capiant meliore palatum, Immittit salsa pinguia terga suis.

160

ROSA: AD STELLAM.

Rusticus hinc stomachum lenitque, et recreat artus ;
Hinc corde exultat messor, et ore nitet.
O labor! O sudor! dulcis conditor uterque !
Egregiam facitis Thestylin esse coquam.

ROSA: AD STELLAM.

DELICIE juvenum, nympharum hodierna voluptas,
Ecce ea, quo rubeat, Stella, rubore Rosa!
Stella, vide quantum foliis suffundat honorem !
Explicet ad solem purpura qualé decus!

Cras, Stella, exemplum pulchris lacrymabile, eandem
Arentem, laceram, pallidulamque vide.

Stella, Rosæ miserere; et dum miserere, memento,,
Quod brevis est ævi, quod tua forma Rosa est.

CANTATRICES.

QUA septem vicos conterminat una columna, Consistunt nymphæ Sirenum ex agmine binæ ; Stramineum capiti tegimen, collumque per omne Ingentes electri orbes: utrique pependit Crustato vestis cæno, limoque rigescens Crure usque a medio calcem defluxit ad imum. Exiguam secum pendentem ex ubere natam Altera; venales dextra tulit altera chartas. His vix dispositis, pueri innuptæque puellæ Accurrunt: sutor primus, cui lorea vitta Impediit crines, humili, quæ proxima stabat, Proruit e cella, chartas, si forte placerent, Empturus; namque ille etiam se carmine multo Oblectat, longos solus quo rite labores Diminuit, fallitque hybernæ tædia noctis. Collecti murmur sensim increbrescere vulgi Audit, et excurrit nudis ancilla lacertis. Incudem follesque et opus fabrile relinquens,. Se densæ immiscet plebi niger ora Pyracmon. It juxta, depressum ingens cui mantica tergum Incurvat, tardo passu; simul ille coronam Aspectat vulgi, spe carminis arrigit aures