PIETAS RUBECULE. QUÆ tibi regalis dederant diadematis aurum, Parva avis interea, residens in vertice summo, Venales lacrymæ, jussique facessite fletus; VERULAMIUM. QUA juxta Albani divique et martyris ædes Humphredo servat de duce quod superest ; Urbs stabat, quondam insignis; nunc arva segesque, Abdita nunc ipso, mersa, sepulta solą. Quo jam murorum turrita superbia cessit ! Quid sibi jam reliquum, quid nisi nomen, habet! Nil nisi nomen habet-sed et omni illustrius urbe, Nullaque quo major gloria, nomen habet. Restat adhuc, restabit adhuc per sæcula longa, Nomine Baconi nobilitata sui : Quæ, cum desierit Verulamius ille vocari, Nil nisi nunc nomen, tunc neque nomen erit, AD RICHARDUM LAMB, NEC S.T.P. NEC MD. NEC LL.D. NEQUE DOCTOREM IN MUSICA ; SED, EX USU UT CONSTAT VULGATO, DOCTOREM: EPISTOLA FAMILIARIS. QUI doctis aliquot studiis impenderit annos, Ne manus armetur rabie, tua maxima cura est ; 150 AD RICHARDUM LAMB. Pulchra (quod adde) manus citharam decorabit ebur nam; Nec tenuem interdum dedecorabit acum. Sive quid excrescat pedibus, pluviam unde futuram, Seu durum excruciet tuber, seu mollius urat, Si tua noluerint augeri nomina binis Saltem literulis, literulisve tribus ; ; Augeri nequeunt: nam te tua fama sequetur ; RECONCILIATRIX. CRESCENTES laudes natura inviderat arti, Et sibi rivalem nescia ferre parem ; Hanc videt ars, vincique dolet; doctosque resumens Virginei rubor idem, eademque est gratia vultus : Gloria naturæ atque artis, componere tantas Vide pag. 145. |