Præbebat d'extram, et gressus firmabat iniquos.
Sæpe quidem voluit causas finxisse morandi,
Expectans alium, si fors descenderet ullus,
Quem veheret, sed sæpe suum detrudere jussus
Navigium, littus tandem terrasque relinquit.
Hic, antique pater fluvii, tibi grata camœna
Si tenuis, placidus cœptis juvenilibus adsis,
Et cymbæ nostrosque idem tu dirige cursus.
Jamque parat validis incumbere navita remis,
Et genibus nostris vestes imponere curat,
Exutus curtam tunicam, cui mantica læva
Argento gravis, atque extantibus aspera signis.
His ita dispositis, tubulum cum pyxide magna
Depromit, nigrum longus quem fecerat usus.
Hunc postquam implêrat pato, silicemque parârat,
Excussit scintillam; ubi copia ponitur atri
Fomitis, hinc ignem sibi multum exugit, et haustu
Accendens crebro, surgentes deprimit herbas
Extremo digito in cineres albescere pætum
Incipit, et naso gratos emittit odores.
Tum remex puppim, medius qua fluminis alveus,
Dirigit, et prono velox delabitur amne.
Jamque illic sumus admoti, qua causidicorum
Stat senis ad Thami flumen celeberrima nutrix.
Hic juvenes rixarum et diræ litis amantes
Discunt clamare, hic venialia fundere verba,
Sumptibus hic et mille moris vexare clientes.
Ex parte adversa mediis domus innatat undis,
Infamis domus, infami de nomine dicta.
Hinc ubi provehimur, pulchræ vestigia sedis,
Tristes relliquias ignis, spoliumque videmus
Flammarum; vel adhuc murorum in fragmine prisci
Magnifica apparent operis monumenta, domusque
Majestas antiqua, ipsis veneranda ruinis.
Nec procul hinc excelsæ arces, spatiosaque sese
Atria justitiæ tollunt, ubi fronte severa
Assidet, et dextra tenet æquam Astrea bilancem.
Tecta super triplex surgit qua cuspis in auras,
Hic caput effossum tumulo fixere rebellis
Cromwelli; indicium sceleris non prorsus inulti,
At nimium seræ tanto pro crimine pœnæ.
Has præterlapsi sedes advertimur illic
Quo coëunt proceres, ut curam impendere possint,
Et patriæ populisqne, et res componere regni.
Nobile stat juxta fanum, structura columnis
Ardua, principibus cinerum fidissima custos :-
Hic nostri accipiunt Reges, ponuntque coronam.
Jamque domus celeri motu discedere visæ
Lambethique ædes, pallatia præsule digna;
Et canam abscondunt urbem subeuntia prata.
Paulatim fugiunt turres, summique videntur ·
Diminui templorum apices; manet unica Pauli-
Et longe effulget reliquis conspectior ædes...
Hinc tardæ patiens operæ, nec tædia damnans
Piscator solus summa consistere ripa
Cernitur, intentus studio si prêndere possit
Pisciculum, vel forte vagam si fallere prædam ;
Nec lepidos risus aut improba scommata curat,
Sed salibus respondet, et ipse aliquando jocosus.
Occurrunt, seque alterno clamore salutant
Nautæ; nec raro noster mordacia remex,
Si forte offendat quenquam, convicia spargit,
Infensus semper miseris sartoribus hostis:
Dum coëant in fictæ omnes certamina rixæ,
Obscœnæque sonent lites, pravique cachinni,..
Fæmineæ vocesque, et natâ io jurgia linguæ.
Plurima tum nobis (nam nôrat plurima) narrat
Navita, præteritos gaudens memorare labores :
Quot mala pertulérat juvenis, quam sæpe inimico
Naufragio periturus erat ; quæ tristia vota
Exanimis, quas sæpe preces emiserat olim,
Cum nigra tempestas, et dira mari incubuit nox.
Quem Martis terrorem et quæ discrimina belli;
Quas præsens quondam pugnas, quæ viderat arma !
Sed tum præcipue, recolens, cum Belgica classis
Puppibus effugit laceris: Quam fortiter Angli
Pugnabant animosi, et certe fortiter, inquit,
Si Britones unquam fortes, pugnavimus Angli.
Hæc repetens patriæ dulcique incensus amore
Arsit, et agnovit veteres in pectore flammas.
Interea exhalat sinuoșum in nubila fumum,
Et canæ ascendunt verba inter singula nubes :
Sic tubulo fallit, fallit sermone laborem.
Prospicit hinc, óculosque vagos fert omnia circum,
Errantem si forte aliquem prope littora vidit,
Exclamans; sed sæpe sonum fert ventus inanem.
Dum flexus crebros curvi superavimus ampis,
Chelseiæ apparent apices, poteratque videri
Regale hospitium: Veterani hic otia grata
Exercent tuti, et secura in pace senescunt.
Mox ubi nuda pedes et non improvida turba
Dispersum in mediis carbonem colligit undis,
Cœperunt fluctus salientem attollere proram ;
Naufragio infamis locus hic undaque furente.
Arboreum tandem lucum sylvamque videmus
Ordinibus celebrem variis, ubi densior ilex
Occursu viridi nimios defendere soles
Rite queat, junctas ramis sociantibus umbras.
Hæc sedes olim sævis male nota duellis :
Nec tantas nôstis diffuso sanguine cædes
Vos, campi, domus est qua Montacuta, patentes,
Læsus honor si quando fremens opprobia ferre
Nesciat, aut furiosi animi implacabilis ardor.
Confestim ultricis poscat certamina pugnæ
Impatiens, solumque velit sibi damna rependi
Martis ad arbitrium; sed nec pugnacibus aptæ
Hæ tantum, aut lethi solis horroribus umbræ
Insignes; epulas, queis sunt convivia curæ,
Nocturnas huc sæpe ferunt; huc sæpe per undas
Delapsi placidas, venti cum ponitur ira,
Harmonia oblectant Tamum, nymphasque sequaces,
Advecti tacitæ per conscia lumina lunæ.
CONSCENDIT primum tremulus cum pulpita frater,
Stat tacitus, multumque screans, ut vocis apertum
Pandat iter, geminas, positis prope dactylothecis,
Ad cœlum attollit palmas; tum lumina claudens
Dat gemitum, secumque diu submurmurat intus.
Vox tandem erumpit; deinde altera, et altera deinde:
At lento passu, gemitu prius interjecto.
Mox animos sensim revocans, residemque furorem,
Vim dictis paulatim addit; jam subsilit, et jam-
Stans pede suspenso, tentat quid possit anheli
Pulmonis, laterumque labor : per tempora rivis
It salsus sudor; tandem fanatica surgit
Tempestas, totasque quatit clamoribus ædes.
Haud aliter leni nutantes flamine ramos
Insurgens agitat Boreas, tremulasque susurrat
Per frondes; mox buccam utrau que animosior inflat,
Et validos quassat celso cum vertice truncos :.
Post, ubi collectæ vires, majorque tumultus -
Per totam auditur sylvam, ab radicibus imis
Sternit humi antiquas quercus, rapidamque procellam
Agglomerat, lataque implet nemus omne ruina.
|