Non batta il Tempo l'ale, Fermifi immoto, e in un fermin fi gl' anni, Scorron di troppo ingiuriofi a i danni; Dammi tua dolce Cetra Se vuoi ch'io dica del tuo dolce canto, Di farti huomo celefte ottiene il vanto, I o che in riva del Arno Tento fpiegar tuo merto alto, e preclaro E ad ammirar, non a lodarlo imparo; Del fig, Antonio Francini gentilhuomo Fiorentino. Q2 JOANNI MILTONI LONDINEN SI, Juveni patria, virtutibus eximio, VIRO qui multa peregrinatione, studia cuncta orbis terrarum loca perfpexit, ut novus Ulyffes omnia ubique ab omnibus apprehenderet: Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperditæ fic revivifcunt, ut idiomata omnia fint in ejus laudibus infacunda; Et jure ea percallet, ut admirationes et plaufus populorum ab propria fapientia excitatos intelligat : Illi, cujus animi dotes corporifque fenfus ad admirationem commovent, et per ipfam motum cuique auferunt; cujus opera ad plaufus hortantur, fed * nuftate vocem laudatoribus adimunt. ve Cui in memoria totus orbis; in intellectu fapientia; in voluntate ardor gloriæ; in ore eloquentia; harmonicos cœleftium fphærarum fonitus aftronomia duce audienti; characteres mirabilium naturæ per quos vaftitate. Edit. 1645. Dei magnitudo defcribitur magiftra philofophia legenti antiquitatum latebras, vetuftatis excidia, eruditionis ambages, comite affidua autorum lectione, Exquirenti, reftauranti, percurrenti. At cur nitor in arduum? Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Famæ non fufficiant, nec hominum ftupor in laudandis fatis eft, reverentiæ et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert Carolus Datus Patricius Florentinus, Tanto homini fervus, tantæ virtutis amator. ELE ELEGIARU M LIBER PRIMUS. Elegia prima ad CAROLUM DEODATUM. TANDEM, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ, Pertulit & voces nuncia charta tuas; Pertulit occiduâ Deve Ceftrenfis ab orâ Si fit hoc exilium patrios adiiffe penates, Non ego vel profugi nomen, fortemve recufo, O utinam vates nunquam graviora tuliffet Q 4 15 20 Non |