網頁圖片
PDF
ePub 版

Molli quiefcant cefpite, et ex tuo
Crefcant rofæ calthæque bufto,
Purpureóque hyacinthus ore.

Sit mite de te judicium Æaci,
Subrideátque Ætnæa Proferpina ;
Intérque felices perennis
Elyfio fpatiere campo.

Ver. 42. Molli quiefcant cefpite, &c.] Virgil, Ecl. x. 33.

[ocr errors]

45

O mihi tum quàm mollitèr offa quiefcant, &c." This claffical wish is more fully illuftrated by Juvenal, Sat. vii. 207.

“Dii majorum umbris tenuem et fine pondere terram,
Spirantéfque crocos, et in urná perpetuum ver, &c."

[ocr errors]

Tabula

See alfo Jac. Gutherii de Jure Manium. Lib. ii. p. 233. Precationem Manes ipfi à prætereuntibus exoptabant. marmorea apud Gentilem Delphinium Romæ :

ROGO. VT. DISCEDENS. TERRAM

MIHI. DICAS. LEVEM. TODD.

In Quintum Novembris*. Anno Etatis 17.

JAM pius extremâ veniens Iäcobus ab arcto Teucrigenas populos, latéque patentia regna

* I have formerly remarked, that this little poem, as containing a council, confpiracy, and expedition of Satan, may be confidered as an early and promifing prolufion of Milton's genius to the Paradife Loft. T. WARTON.

I have already obferved that P. Fletcher exhibits, in his Locufta, &c. a council and confpiracy of devils. See the Notes on Par. Loft, B. i. 795, B. ii. 285, aud Par. Reg. B. i. 42. But this poem was written in 1626, and Fletcher's was not published till 1627. Fletcher's fubject, however, is fimilar.

There are certainly fome coincidences of thought and expreffion in the two poems. Marino and Crafhaw alfo afford, in their language and imagery, fome refemblances. But here Milton's poem is earlier than Marino's Strage de gli Innocenti also, which did not appear till 1633: And Crafhaw's translation not till many years afterwards. Milton feems to have been, in a slight degree, indebted perhaps to both, in his Paradife Loft. And with refpect to Fletcher's Locufta, it has been faid that Milton himself acknowledged the obligations which he derived from that poem to his Paradife Loft. But fee the Inquiry into the Origin of Paradife Loft, in this edition.

I will now prefent the reader with fome interesting extracts from a very fcarce Latin poem, entitled PAREUS, and printed at Oxford by Jofeph Barnes in 1585; which defcribing, in more than four hundred hexameters, the treafons practifed by W. Parry against queen Elizabeth, sometimes introduces fentiments and imagery not diffimilar to what Milton has here exhibited. The poem thus opens:

Qui Phrygio quondam certantes vertice divas,
Et malum, Troia cinerem, raptámque Lacænam,
Aufpicio lufi vatis modulatus Achivi;

Nunc aliud canere adgredior, remóque paludem

Albionum, tenuit; jámque inviolabile fœdus Sceptra Caledoniis conjunxerat Anglica Scotis: Pacificúfque novo, felix divéfque, fedebat

Cocyti tranare meo; juvat alta videre

Tartara, et hinc fævam Parei deducere fraudem
Reginam immeritam contra, gentémque Britannam.
Tu mihi per dumos, atque aëra lucis egenum,
Mufa præi, et pavido cunctantem dirige greffu.
Viderat inferna lætus regnator ab unda
Afflictas pietatis opes, atque omnia fœdis
Artibus, et facro latè loca fervere bello.

Solam autem immunem fcelerum, cladífque jacere
Infulam in Oceano magno: hîc nam virginis altæ
Imperium, et lætos pacem florere per agros.

Tum verò invidia mentem fuffufus amara,

Sic fecum: "Meáne hanc unam modò temnere gentem
"Numina? nec diras quicquam curare forores?
"Heu fortem invifam! quid tot mihi dextra Latini
"Fulmina? quid cæcæ moles? quid claffis Iberûm ?

66

Tótque ducum validæ per bella horrentia vires?
"Si tamen hinc animos et opes interrita ducit.
"Méne igitur feffum, victúmque refidere tanto
"Fas erit incœpto? noftráfque impune per oras
"Mortales ierint dextræ? Plutoniáque eheu!
"Regna tot ereptis patiar lugere trophæis
"Unius ob merita, et juffum Teutheris Elife?
"Confiliis, ferróque nefas hanc vincier? efto:
"At fraude unius potero, fuperare Britanni,
"Ni me fata vetant, ni mens improvida fallit.”

Sic ait, atque imis excitam Acheruntis ab oris
Evocat ad fe Fraudem: venit Illa vocantis
Ad nutum, et celeres per noctem concutit alas.
Cui crines Lyciæ fallentia colla columbæ
Affimilant, oftróque genæ, minióque rubefcunt.
Ore fedet rofeo, tremulóque in lumine rifus.
Flores læva gerit, rigidum tenet altera ferrum
Vefte tegens, guttis maculosâ, et pellibus atris.

Hanc ergò alloquitur Pluton, ac talibus infit.

5

"Vade age; et hunc proprium patri fer, nata, laborem.

[ocr errors]

In folio, occultique doli fecurus et hoftis:
Cùm ferus ignifluo regnans Acheronte tyrannus,
Eumenidum pater, æthereo vagus exul Olympo,
Fortè per immenfum terrarum erraverat orbem,
Dinumerans fceleris focios, vernáfque fideles,
Participes regni poft funera mæfta futuros: 11
Hic tempeftates medio ciet aëre diras,

15

Illic unanimes odium ftruit inter amicos,
Armat et invictas in mutua vifcera gentes;
Regnáque oliviferâ vertit florentia pace:
Et quofcunque videt puræ virtutis amantes,
Hos cupit adjicere imperio, fraudúmque magifter

"Romuleas, i, fcande arces, atque atria nota
"Pontificis, fævúmque infpira inpectora virus;
"Communi ut cædem maturet callidus hofti,
"Reginæ Britonum cædem, populóque ruinam.
"Tu potes &c." TODD.

Ver. 10. Dinumerans fceleris focios, &c.] As in Par. Loft, B. i. 606.

"The fellows of his crime, &c. TODD.

Ver. 13. Illic unanimes &c.] Virg. En. 385.

"Tu potes unanimes armare in prælia fratres, &c."

RICHARDSON.

Ver. 15. Regnáque oliviferâ &c.] Olivifer is an Ovidian epithet, Faft. iii. 151. "Primus oliviferis Romam deductus ab arvis." A great fault of the verfification of this poem is, that it is too monotonous, and that there is no intermixture of a variety of paufes. But it fhould be remembered, that young writers are milled by fpecious beauties. T. WARTON.

Ver. 17. -fraudumque magifter] He calls the devil, artificer of fraud, Par. Loft, B. iv. 121. In the beginning of Gregory Nazianzen's Chriftus Patiens, the old dragon is termed ayxuλourns, and in the Latin translation fraudis artifex, S. Greg. Naz, Opp. tom. ii. p. 254, edit. fol. Lut. Paris. 1611, TODD.

Tentat inacceffum fceleri corrumpere pectus; Infidiáfque locat tacitas, cafséfque latentes Tendit, ut incautos rapiat; ceu Cafpia tigris 20 Infequitur trepidam deferta per avia prædam

25

Nocte fub illuni, et fomno nictantibus aftris:
Talibus infeftat populos Summanus et urbes,
Cinctus cæruleæ fumanti turbine flammæ.
Jámque fluentifonis albentia rupibus arva
Apparent, et terra Deo dilecta marino,
Cui nomen dederat quondam Neptunia proles;
Amphitryoniaden qui non dubitavit atrocem,
Æquore tranato, furiali pofcere bello,
Ante expugnatæ crudelia fæcula Trojæ.
At fimul hanc, opibúfque et feftâ

30

pace beatam,

Ver. 23. Summanus] Summanus is an obfolete and uncommon name for Pluto, or the god of ghofts and night, fummus manium, which Milton most probably had from Ovid, Faft. vi. 731. The name occurs in Plautus, Cicero, Pliny, and other ancient criticks. T. WARTON.

Ver. 24. Cinctus cærulea fumanti turbine flammæ.] Satan is robed with a mantle of flames, in Marino's Strage de gli Innocenti, 1633, Lib. i. ft. vi. TODD.

Ver. 27. Cui nomen dederat quondam Neptunia proles ;] "Albion a giant, fon of Neptune, who called the [this] ifland after his own name; and ruled it forty four years. Till at length paffing over into Gaul, in aid of his brother Leftrygon, againft whom Hercules was hafting out of Spain into Italy, he was there flain in fight, &c." Milton's Hift. Eng. B. i. Drayton has the fame fable, Polyolb. S. xviii. T. WARTON.

Ver. 31. At fimul hanc, opibúfque et feftâ pace beatam, &c.] The whole context is from Ovid's Envy, Metam. ii. 794. "Tandem Tritonida confpicit arcem, Ingeniifque, opibúfque et feftá pace, virentem: "Vixque tenet lacrymas, &c." T. WARTON.

[ocr errors]
« 上一頁繼續 »