網頁圖片
PDF
ePub 版
[blocks in formation]

Quemque poëtarum limæ labor, et mora. Vos ô 335.

Pompilius sanguis, carmen reprehendite, quod non

Multa dies et multa litura coercuit, atque

Perfectum decies non castigavit ad unguem.

Ingenium miserâ quia fortunatius arte

Credit, et excludit sanos Helicone Poëtas

Democritus, bona pars non ungues ponere curat,

Non barbam; secreta petit loca; balnea vitat.

340

E nao podendo corromper a scêna

Emudeceu envergonhado o coro.

Tentarao nossos vates, e com gloria

Quanto he possivel, sem seguir o trilho
Servilmente, que os Gregos lhe mostraraõ.

Bastarao lhe os assumptos, so Romanos;

E talvez fosse o Latium tao famoso

Nas lettras, qual brilhou sempre nas armas,

Se o trabalho da lima, se a demora

Nao fosse tao difficil aos Poetas

Vos raça de Pompilio sede austeros;

Naõ aproveis jamais esses poemas

Que nao apura o tempo, a lima, o gosto,
Que nao foraõ dez veses, castigados.

Se Democrito crê que he nullo o estudo
E que o engenho só, produz Poetas,

510

515

520

Se do Parnaso exclue, o comùm senço,

525

Por isso despresando tantos a arte

Fogem dos homens desgrenhados, tristes,

Nunca os banhos frequentao, nem se alinhaõ

Nanciscetur enim pretium nomenque Poëtæ,

Si tribus Anticyris caput insanabile nunquam

Tonsori Licino commiserit. O ego lævus,

Qui purgo bilem sub verni temporis horam.

Non alius faceret meliora Poëmata. Verùm

Nil tanti est. Ergo fungar vice cotis, acutum

Reddere quæ ferrum valet, exors ipsa secandi.

345

Munus et officium nil scribens ipse docebo : 350

Unde parentur opes, quid alat formetque Poëtam,

Quid deceat, quid non; quò virtus, quò ferat error.

Scribendi rectè sapere est et principium et fons.

Rem tibi Socraticæ poterunt ostendere chartæ.

Verbaque provisam rem non invita sequentur. 355

Ao estro entregues, que produz phantasmas.

Na verdade, que assim, fama adquirem
E nome de poetas, certos homens
Recuzando a o barbeiro hua cabeça,
Que nem tres Antecyras curár podem.

Oh que loucura a minha! pois tempero
Na primavera sempre, o sangue, ea bile.
Que poemas sublimes naõ faria?
E milhor que ninguem sendo bilioso.

Nao vale a pena; aspiro a sêr somente

A pedra d'amolár, que nao cortando

Fará comtudo, com que o férro córte.
Sem escrever direi como, s'escreve.
Como deve o escriptor juntár seus fundos.
Em que consiste a essencia de hum poeta:
O que serve, ou naõ serve, adonde léva
A regra, o gosto, os erros e a ignorancia.

Clara instrucçao, saber, he fonte, origem

D'escritos bons; Socraticas doutrinas

Haõde inspirár ideas numerosas,

I

530

535

540

545

Qui didicit patriæ quid debeat, et quid amicis,

Quo sit amore parens, quo frater amandus, et hospes,

[blocks in formation]
« 上一頁繼續 »