Nos quoque lucus habet vicinâ confitus ulmo, 50 55 Atque faces quotquot volvit uterque polus; Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant, Quæque fluit puro nectare tincta via, Et decus eximium frontis, tremulofque capillos, Aurea quæ fallax retia tendit Amor; Pellacesque genas, ad quos hyacinthina fordet Purpura, et ipfe tui floris, Adoni, rubor! Cedite laudatæ toties Heroides olim, Et quæcunque vagum cepit amica Jovem. Cedite Achæmeniæ turritâ fronte puellæ, 65 Et quot Sufa colunt, Memnoniamque Ninon. Vos etiam Danaæ fafces fubmittite Nymphæ, Et vos Iliacæ, Romuleæque nurus. Nec Pompeianas Terpëia Mufa columnas Jactet, et Aufoniis plena theatra ftolis. Gloria Virginibus debetur prima Britannis, Extera fat tibi fit fœmina poffe fequi. Tuque urbs Dardaniis Londinum ftructa colonis Turrigerum latè confpicienda caput, Tu nimium felix intra tua moenia claudis. Quicquid formofi pendulus orbis habet. 60 70 75 Non Non tibi tot cœlo fcintillant aftra fereno Endymioneæ turba ministra dex, Quot tibi confpicua formáque auróque puellæ Aft Stat quoque juncofas Cami remeare paludes, 80 ELEGIA SECUNDA, Anno Ætatis 17. In obitum Præconis Academici Cantabrigienfis. E, qui confpicuus baculo fulgente folebas Palladium toties ore ciere gregem, Ultima præconum præconem te quoque fæva Mors rapit, officio nec favet ipsa suo. Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis 5 Sub quibus accipimus delituiffe Jovem, O dignus tamen Hæmonio juvenefcere fucco, Dignus in AEfonios vivere poffe dies, Dignus quem Stygiis medicâ revocaret ab undis Et celer à Phœbo nuntius ire tuo, 10 15 20 Moeft cftus eram, et tacitus nullo comitante fedebam, Hærebantque animo triftia plura meo, Protinus en fubiit funeftæ cladis imago 4 Fecit in Angliaco quam Libitina folo; Dum procerum ingreffa eft fplendentes marmore Dira fepulchrali mors metuenda face; Pulfavitque auro gravidos et jaspide muros, Nec metuit fatrapum fternere falce greges. (turres + Lancelot Andrews, who died Sept. 21. 1626. Tunc Tunc memini clarique ducis, fratrifque verendi Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos, Wintoniæque olim gloria magna tuæ; Mors fera Tartareo diva fecunda Jovi, Nonne fatis quod fylva tuas perfentiat iras, Et quod in herbofos jus tibi detur agros, Quodque afflata tuo marcefcant lilia tabo, Et crocus, et pulchræ Cypridi sacra rosa, Et tibi fuccumbit liquido quæ plurima cœlo Et quæ mille nigris errant animalia fylvis, Et quod alunt mutum Proteos antra pecus. Invida, tanti tibi cum fit conceffa poteftas ; Quid juvat humanâ tingere cæde manus? Nobileque in pectus certas acuisse sagittas, 10 15 20 25 Semideamque animam fede fugâsse suâ? Talia dum lacrymans alto fub pectore volvo, Rofcidus occiduis Hesperus exit aquis, Et Ţarteffiaco fubmerferat æquore currum Phoebus, ab eöo littore menfus iter. Nec mora, membra cavo posui refovenda cubili, 35 Condiderant oculos noxque foporque meos: Cum 30 Cum mihi vifus eram lato fpatiarier agro, Ut matutino cum juga fole rubent. Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles, 40 Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi. Flumina vernantes lambunt argentea campos, 45 Ditior Hefperio flavet arena Tago. Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni, Aura fub innumeris humida nata rosis, Talis in extremis terræ Gangetidis oris Luciferi regis fingitur effe domus. Ipfe racimiferis dum denfas vitibus umbras Et pellucentes miror ubique locos, Ecce mihi fubito Præful Wintonius aftat, Sidereum nitido fulfit in ore jubar; Veftis ad auratos defluxit candida talos, Infula divinum cinxerat alba caput. Dumque fenex tali incedit venerandus amictu, Intremuit læto florea terra fono.· 50 55 60 Agmina gemmatis plaudunt cœleftia pennis, Tt Dixit, |